کد مطلب:314848 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:174
به لطف حضرت عباس، خدا او را شفا داد
جناب آقای اكبر ابراهیمی دبیر دبیرستان های قم، با ارسال دو كرامت به انتشارات مكتب الحسین (علیه السلام)، درباره ی شفای فرزندش چنین نگاشته اند:
در یكی از روزهای بسیار سرد بهمن ماه سال 1348 فرزند هشت ماهه ام كه دختری بسیار خوش قدم بود به علت سرماخوردگی به بیماری مننژیت مبتلا شد كه به حسب دستور جناب آقای دكتر حسین كاشانی در بیمارستان فاطمی قسمت كودكان بستری و تحت مجالجه قرار گرفت. این موضوع برای بنده بسیار ناراحت كننده بود؛ به خصوص این كه شنیده بودم برای تشخیص نوع مننژیت چنین بیمارانی اقدام به گرفتن آب نخاع می نمایند. شب هنگام در موقع خواب با آه و ناله و زاری و چشم پر اشك و التماس به ذات أحدیت و متوسل به قمر بنی هاشم باب الحوائج حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) گردیم. و به همین نحو در شب دوم تا در عالم رؤیا خوابی دیدم كه جزئیات آن را به علت گذشت چندین سال فراموش كرده ام ولی صبح وقتی به بیمارستان برای عیادت فرزندم آمدم حال او را بسیار خوب بود وقتی او را معاینه نمودند، اعلام بهبود او را كردند. ولی مجددا او را معاینه كردند. كودك شروع به گریه و ناراحتی كرد. آقای دكتر
[ صفحه 386]
فرمود: باید آب نخاع او را بگیریم كه به اتكای خواب شب قبل عرض كردم: حاضر نیستم، شما دارو بدهید ان شاء الله خداوند شفا عنایت خواهد فرمود. جناب دكتر كاشانی فرمود: امروز دارو می دهم چنانچه تا فردا خوب نشد چاره ای جز گرفتن آب نخاع نخواهد بود. لذا شب آن روز توسل را با حالتی بسیار پریشان و گریه و زاری ادامه دادم تا این كه مجددا در عالم رویا همان خواب را دیدم و پس از بیداری یقین حاصل كردم فرزندم بهبودی كامل حاصل نموده وقتی كه صبح جهت عیادت او به بیمارستان رفتم فرزند را كاملا سالم دیدم. هیچ گونه ناراحتی از ناحیه بچه متوجه نگردیدم تا وقتی دكتر تشریف آوردند. پس از معاینه، اعلام بهبودی و او را مرخص كرد و بدین وسیله با توسل به سقای دشت كربلا سلامتی فرزندم را باز یافته و بسیار خرسند و شرمنده از مولایمان آقا قمر بنی هاشم ابالفضل العباس (علیه السلام) گردید كه نمی توانم چگونه از آن بزرگوار به وسیله این لطف بسیار تشكر كنم.
در یكی از روزهای بسیار سرد بهمن ماه سال 1348 فرزند هشت ماهه ام كه دختری بسیار خوش قدم بود به علت سرماخوردگی به بیماری مننژیت مبتلا شد كه به حسب دستور جناب آقای دكتر حسین كاشانی در بیمارستان فاطمی قسمت كودكان بستری و تحت مجالجه قرار گرفت. این موضوع برای بنده بسیار ناراحت كننده بود؛ به خصوص این كه شنیده بودم برای تشخیص نوع مننژیت چنین بیمارانی اقدام به گرفتن آب نخاع می نمایند. شب هنگام در موقع خواب با آه و ناله و زاری و چشم پر اشك و التماس به ذات أحدیت و متوسل به قمر بنی هاشم باب الحوائج حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) گردیم. و به همین نحو در شب دوم تا در عالم رؤیا خوابی دیدم كه جزئیات آن را به علت گذشت چندین سال فراموش كرده ام ولی صبح وقتی به بیمارستان برای عیادت فرزندم آمدم حال او را بسیار خوب بود وقتی او را معاینه نمودند، اعلام بهبود او را كردند. ولی مجددا او را معاینه كردند. كودك شروع به گریه و ناراحتی كرد. آقای دكتر
[ صفحه 386]
فرمود: باید آب نخاع او را بگیریم كه به اتكای خواب شب قبل عرض كردم: حاضر نیستم، شما دارو بدهید ان شاء الله خداوند شفا عنایت خواهد فرمود. جناب دكتر كاشانی فرمود: امروز دارو می دهم چنانچه تا فردا خوب نشد چاره ای جز گرفتن آب نخاع نخواهد بود. لذا شب آن روز توسل را با حالتی بسیار پریشان و گریه و زاری ادامه دادم تا این كه مجددا در عالم رویا همان خواب را دیدم و پس از بیداری یقین حاصل كردم فرزندم بهبودی كامل حاصل نموده وقتی كه صبح جهت عیادت او به بیمارستان رفتم فرزند را كاملا سالم دیدم. هیچ گونه ناراحتی از ناحیه بچه متوجه نگردیدم تا وقتی دكتر تشریف آوردند. پس از معاینه، اعلام بهبودی و او را مرخص كرد و بدین وسیله با توسل به سقای دشت كربلا سلامتی فرزندم را باز یافته و بسیار خرسند و شرمنده از مولایمان آقا قمر بنی هاشم ابالفضل العباس (علیه السلام) گردید كه نمی توانم چگونه از آن بزرگوار به وسیله این لطف بسیار تشكر كنم.